پاسخ برخی هپاتوکین ها و مقاومت انسولینی به یک دوره تمرینات اینتروال شدید در زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

چکیده مقدمه و هدف: هپاتوکین‌های کبدی یکی از عوامل دخالت کننده در بیماری کبد چرب غیر الکلی می‌باشد. یکی از روش‌های درمانی موثر در این بیماری، تمرینات ورزشی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی پاسخ برخی عوامل هپاتوکینی به یک دوره تمرینات اینتروال شدید در زنان مبتلا به کبد چرب غیرالکلی می‌باشد. روش اجرا: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که جامعه مورد مطالعه آن زنان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی بود که 25 نفر از آن-ها به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه، تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی شدید به مدت 8 هفته و چهار جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه صورت گرفت. نمونه‌های خونی در شرایط پیش و پس آزمون به مقدار 5 سی سی از ورید بازویی گرفته شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی پیش‌آزمون با پس‌آزمون متغیرهای وابسته از آزمون تی وابسته، برای تعیین تفاوت معنادار بین گروه‌‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته‌ها: مطالعه حاضر نشان داد که بعد از هشت هفته تمرینات اینتروال شدید در گروه تمرین LECT2 و AGF نسبت به گروه کنترل و پیش آزمون کاهش معنادار و SHBG افزایش معناداری داشته است (05/0>p). همچنین مقاومت انسولینی، درصد چربی بدن، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به لگن در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشته است (05/0>p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات اینتروال شدید به عنوان یک راهکار غیر دارویی برای بهبود مقاومت انسولینی و عوامل هپاتوکینی دخیل در زنان مبتلا به کبد چرب می‌باشد.